દીકરો : મમ્મી મને ફીશ ખાવી છે.
મમ્મી : જો બેટા, જે વેજીટેરીયન હોય તે ફીશ ના ખાય. જે નોન વેજીટેરીયન હોય તે જ ફીશ ખાય.
દીકરો : મમ્મી, આપણે ફીશ ખાઈએ તો સ્ટ્રોંગ થઈએ.
મમ્મી : આપણે વેજીટેરીયન છીએ. આપણે વેજીટેબલ્સ, રાઈસ, ફ્રુટ્સ, પલ્સીસ ખાઈએ. આપણે ફીશ ના ખાઈએ.
દીકરો : ઓકે મમ્મી, આપણે આજે ફીશ નહિ ખાઈએ. આપણે કાલે ફીશ ખાઈશું અને સ્ટ્રોંગ થઈશું.
મમ્મી : 😦 😦 😦
(ચાર વર્ષ ના દીકરા અને તેની મમ્મી વચ્ચે નો સંવાદ….. એક વેજીટેરીયન મમ્મીનો નોન-વેજીટેરીયન દીકરો ….. હવે આ દીકરાનું શું કરવું? )
સિમ્પલ . . . કાલ ક્યારેય આવવા જ નહિ દેવાની 😉
sure nirav ….. 😉
બે જીવતી ફીશ લાવીને બતાવો. એક એની મમ્મી અને બીજાણે દીકરા તરીકે બતાવો. બસ… પછી ફીશ ને રમાડશે,જમાડશે,,,પણ જમશે નહીં ! 😉
સારો આઈડિયા આપ્યો વિશાલ, ઘરમાં નાનું માછલીઘર વસાવવાનો વિચાર કરવો પડશે …. 😉
THnks 😀
આજના યુગમાં બાળકોને શાકાહારી કેમ હોવું જોઇએ એ તર્ક સાથે જણાવવું જરુરી છે.
આભાર દિનેશભાઈ,
સમજાવવાના પ્રયત્નો ચાલુ જ છે.
કંપનીમાં સી હોર્સ આકારના પફ રોજ જોઉં ને ઈચ્છા થવા છતાં ના ખાઉં પછી ખબર પડી કે પફ તો નોર્મલ છે ..આવીજ કંઈક ટ્રાય કરાય.કાયમ મારા બ્લોગની મુલાકાત લેવા બદલ આભાર.
અહી પધારવા બદલ આભાર રીતેશજી.
britss
tid att veta att beens är bättre än kött alls
Very nice